Görüş

Görüş zamanını gözləyən ürək
Sevincdən böyüyüb döyünür yaman,
Elə bir çıxacaq indi köksündən,
Fikirimdən çıxmayır həmin o canan.

Əlləri əlimə dəydiyi zaman,
Elə bil ürəkdən silindi kədər,
Könül günəşinin yaydığı işıq
İçimdə yaradır sönməz bir səhər.

Ayrılıq vaxtıdır dediyim zaman,
İndi kədərlidir o da mən qədər.
Xumar gözlərini, günəş üzünü.
Artıq bürümüşdü qəmli bir qəhər.